Οι Εφιάλτες..

Δεν με τρομάζει η φτώχεια. Ίσως χρειάζεται κάπου κάπου, για να μάθω να εκτιμώ όσο πρέπει αυτά που ήδη έχω.

Δεν με τρομάζει η πείνα. Πάντα η νηστεία ήταν ωφέλιμη.

Δεν με τρομάζουν οι κατακτητές.
Με κάνουν να βλέπω με άλλο μάτι τον αδερφό μου, μας ενώνει βλέπεις η σκλαβιά. Μας μαθαίνει να εκτιμάμε την ελευθερία....

Φοβάμαι όμως τους προδότες. Τρέμω τους Εφιάλτες. Δεν ξέρω πώς να ξεριζώσω αυτή τη σιχαμερή σαπίλα, που κατασπάραζε από αιώνες την πατρίδα μου. Δεν έχουν τελειωμό.. Είναι αμέτρητοι.

Ποτέ, ποτέ στην ιστορία, δεν υπήρξαν τόσο πολλοί ταυτόχρονα προδότες και Εφιάλτες, όσο τα τελευταία 200 χρόνια.
Δύο αιώνες πνιγμένοι στο βόρβορο της προδοσίας. Στη λάσπη της ψευτιάς, στα χέρια απάτριδων και πουλημένων. Που πουλούσαν τα πάντα, για χρήμα και εξουσία.

ΈΛΛΗΝΑ ! Σε έκαναν να αισθάνεσαι ένοχος για κάτι που δεν έκανες.
Για πράγματα που δεν έφταιξες. Είχες το ακαταλόγιστο των πράξεών σου, ναι, γιατί δεν γνώριζες. Σε είχαν πάντα στο σκοτάδι, την αμάθεια και την ημιμάθεια. Όλοι τους.. Για να γνωρίζουν μόνον αυτοί. Εσύ όχι. Τα πρόβατα επί σφαγήν, δεν πρέπει να γνωρίζουν τι τα περιμένει.
Απόγονοι προδοτών και εγκληματιών όλοι τους. Σφετεριστές και λαοπλάνοι. Οικογένειες, με σκοτεινό παρελθόν, λαμόγια και λοιπά μιάσματα της κοινωνίας.

Σου πουλούσαν ανέκαθεν παραμύθια και ιστορίες τρόμου.
Κι εσύ αγόραζες.. Γιατί φοβόσουν. Κι αυτοί εκμεταλλεύονταν ασταμάτητα τον φόβο σου. Έναν φόβο, που πήγαζε από την άγνοια και την αθωότητά σου. Άφηνες και βίαζαν την ψυχή σου, ρουφώντας σου το αίμα.

Γιατί.. δεν ήξερες..
ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΞΕΡΕΙΣ !
Ξέρεις όμως και τι πρέπει να κάνεις;
Στο χέρι σου είναι. Στην καρδιά σου εναπόκεινται πλέον τα πάντα..
Και η σωτηρία σου, και η σωτηρία της πατρίδας. Ναι, στην καρδιά σου. 
Αν έχεις, ΣΗΚΩ..
ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !!