Ερωτηθείς τι είναι η Ελληνική κρίση για τον ίδιο, ο συνθέτης σχολίασε:
«Ας δούμε την Ελλάδα σαν έναν οργανισμό, σαν έναν άνθρωπο, που είναι πληγωμένος, βρομισμένος κατά πολύ, αλλά έχει ακόμη καθαρά κύτταρα που άμα πολεμήσουν, θα καθαρίσουν τον υπόλοιπο οργανισμό.....
Το ερώτημα είναι τι είδος είναι ο πόλεμος, η παίρνεις το τουφέκι και αρχίζεις και σκοτώνεις η γονατίζεις και προσεύχεσαι.
Εγώ επιλεγώ το δεύτερο, την προσευχή.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι, ο μοναχός στο Άγιο όρος, ο οποίος κάθεται μόνος του και προσεύχεται για μας, επιτελεί πολύ μεγαλύτερο έργο από κάποιον που τρέχει στους δρόμους.
Μας βάζουν να αντιδικήσουμε μεταξύ μας γιατί τσιμπάμε, ελπίζω να μην φτάσουμε στο έσχατο σημείο που είναι η μάχη, ο πόλεμος, ο εμφύλιος»
Απαντώντας στο ερώτημα εάν έχει εμπιστοσύνη στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που ανέλαβαν την προσπάθεια για έξοδο της χώρας από την κρίση και από το δυσάρεστο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον που βιώνει ελληνική κοινωνία, ο Σταμάτης Σπανουδάκης τόνισε:
«Δεν έχω εμπιστοσύνη πια, έχω χάσει την πίστη μου, δεν πιστεύω καθόλου ότι το καλό το καινούργιο, το καθαρό, θα έρθει από βρωμισμένα πράγματα, πρέπει να φέρουμε κάτι καθαρό, κάτι καινούργιο, το οποίο πολιτικά και ανθρώπινα δεν το βλέπω.
Κάποια στιγμή πίστεψα σε κάποια πράγματα που με προδώσαν τώρα δεν έχω κάτι τέτοιο ανθρώπινο να πιστέψω, τώρα κλείνομε στο βαθύτερο στο θεό.
Υπάρχουν ήρωες και σπουδαίοι άνθρωποι που είναι κρυμμένοι αλλά δυστυχώς η εποχή θέλει το γρήγορο και το εύκολο.
Πάντα ελπίζουμε και πάντα πιστεύουμε ότι κάποτε θα βγουν στην επιφάνεια οι πραγματικοί Έλληνες, γιατί υπογείως λειτουργούν όλοι σωστά.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου