Έτσι έγινε η ανατροπή!

Το gazzetta.gr πέρασε τέσσερις μέρες στο ξενοδοχείο του Παναθηναϊκού και στο «Γιαντ Ελιάου» και αναλύει τα μικρά και τα μεγάλα μυστικά της θεαματικής ανατροπής, που θέλει δουλειά πολλή ακόμα για να ολοκληρωθεί!...

Μετά το Παρίσι, την Μπολόνια, το Βερολίνο και τη Βαρκελώνη, ο Παναθηναϊκός βρήκε ακόμα μια πόλη, που την έχει κάνει δική του. Η σειρά με τη Μακάμπι είναι βέβαιο ότι θα μείνει στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όπως είπε ελάχιστα λεπτά μετά το τέλος του 4ου προημιτελικού ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, όμως για να μείνει και στην ιστορία του Παναθηναϊκού, πρέπει να γίνει ένα βήμα ακόμα.

Το ζητούμενο βέβαια, είναι ότι οι παίκτες του Παναθηναϊκού βρέθηκαν την 40 λεπτά από έναν άδοξο αποκλεισμό (όπως και να το δει κάποιος, είναι αποτυχία το να αποκλειστεί ο φετινός Παναθηναϊκός από τη φετινή Μακάμπι και μάλιστα με πλεονέκτημα έδρας) και ανταποκρίθηκαν στην πρό(σ)κληση.

Για να συμβεί αυτό, χρειάστηκε μια συγκυρία –καθόλου- συμπτωματικών συμπτώσεων (που έλεγε και ο Γιατζόγλου) σε γήπεδο, ξενοδοχείο, διαδρόμους, δωμάτια, αποδυτήρια, παρκέ και... διαδίκτυο, που έκαναν τους παίκτες του Παναθηναϊκού να παίξουν σαν να ήταν «η πρώτη τους φορά»!

«Mια γαμ... ζώνη είναι»

Η περίφημη «match up ζώνη» του Μπλατ, που στόχο είχε να καθυστερήσει την επιθετική ανάπτυξη του Παναθηναϊκού, πέτυχε άριστα το στόχο της στον δεύτερο και τον τρίτο αγώνα της σειράς. Ιδίως στο Τελ Αβίβ, ο Παναθηναϊκός από τους 93 και τους 92 πόντους του ΟΑΚΑ, έπεσε στους 62, ενώ οι ασίστ ήταν μόλις 11 και τα λάθη 16, εκ των οποίων τα 12, στο πρώτο ημίχρονο. Η ήττα έφερε, προβληματισμό, ο προβληματισμός έφερε ανάλυση, η ανάλυση έφερε βίντεο και το βίντεο έφερε... αγανάκτηση. «Μια γαμ... ζώνη μας παίζουν και κάνουμε σαν παιδάκια» ήταν τα λόγια ενός παίκτης της ομάδας, μια λογική που βρήκε σύμφωνους και τους «φίλους» του. Η αλήθεια είναι ότι η ζώνη του Μπλατ είναι έξυπνη, αλλά μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και «διπλό» στο Τελ Αβίβ. Η μπάλα κυκλοφορούσε γρήγορα, τα ελεύθερα σουτ (επιτέλους) μπήκαν, οι παίκτες του Παναθηναϊκού επιχειρούσαν συχνά διεισδύσεις και η «γαμ... ζώνη» ξεκλειδώθηκε!

«Ζούμε μαζί, πεθαίνουμε μαζί»

Αυτό το ρητό, ο Παναθηναϊκός το υπερασπίστηκε όσο κανένα άλλο στο Τελ Αβίβ. Ο Ομπράντοβιτς είπε, για πολλοστή φορά, ότι είναι περήφανος που έχει κοουτσάρει αυτούς τους παίκτες και ότι θα πεθάνει μαζί τους, ενώ οι μπασκετμπολίστες της ομάδας πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.

Ο Μπατίστ κάθισε και είδε το βίντεο του αγώνα της Τρίτης ως τις πέντε το πρωί, παρέα με τον Ιτούδη και τον Ομπράντοβιτς, ο Διαμαντίδης ανέλαβε την ψυχολογική ανάταση του Σάτο, που μπορεί να μην ήταν θετικός στον αγώνα της Πέμπτης, όμως ένιωσε ότι οι συμπαίκτες του είναι εκεί γι αυτόν, ο Γιασικεβίτσιους κάθισε παρέα με τον Διαμαντίδη για να αναλύσουν τι πήγε στραβά, ο Ιτούδης «πρέσαρε»τον Καλάθη, που είχε δεχθεί μεγάλη πίεση μετά το άστοχο τρίποντο στον πρώτο αγώνα στο Ισραήλ, ο Αλβέρτης έκανε και ο Τσαρτσαρής έκαναν τα… δικά τους με τον Καϊμακόγλου και τον Βουγιούκα και κάπως έτσι οι πολυΠρωταθλητές Ευρώπης εμφανίστηκαν με πνεύμα «refuse to lose» και «we are Panathinaikos»,που λέει και ο Μπατίστ.

«In Nick we trust»

Ο Παναθηναϊκός έχει πετύχει δύο νίκες και έχει χάσει δύο φορές από τη Μακάμπι. Στις «πράσινες» νίκες ο Νικ Καλάθης είχε 13 πόντους με 2/5 τρίποντα, 8 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 2 κλεψίματα (1ος αγώνας) και 15 πόντους, με 2/4 τρίποντα, 4 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 3 κλεψίματα στον (4ος αγώνας), ενώ στις δύο ήττες είχε αθροιστικά 12 πόντους, με 1/8 τρίποντα, 7 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 1 κλέψιμο. Η διαφορά είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Όταν ο Καλάθης είναι σε καλός, ο Παναθηναϊκός είναι άλλη ομάδα, αλλά για να πάρει μπροστά ο Νικ και να ξεχάσει το χαμένο τρίποντο της Τρίτης, χρειάστηκε η συνδρομή ενός… δικού του προσώπου, που αποφόρτισε τον Ελληνοαμερικανό guard και τον βοήθησε να παίξει το καλύτερο παιχνίδι του στη φετινή σεζόν. Πέρσι ο αντίπαλος λεγόταν Μπαρτσελόνα, φέτος λέγεται Μακάμπι, αλλά τα... κέφια του Νικ στα playoffs της Euroleague, αρχίζουν και γίνονται διαχρονικά!

«Ποιος Διαμαντίδης, ο Οχαγιόν»

Αυτό κι αν ήταν δώρο εξ ουρανού. Ένας Ισραηλινός δημοσιογράφος, πνέοντας σε πελάγη ευτυχίας μετά το 2-1 της Μακάμπι και ενθουσιασμένος με την απόδοση του Οχαγιόν, ρώτησε τον Μπλατ αν ο νεαρός Ισραηλινός guard είναι καλύτερος από τον Διαμαντίδη. Αυτό ήταν! Ο Μπλατ απάντησε στον ρεπόρτερ της Μακάμπι «να χαλαρώσει και να κάνει πιο σοβαρές ερωτήσεις», αλλά το... καλό είχε γίνει.

Αυτή η σύγκριση του Διαμαντίδη με τον Οχαγιόν (που όντως έχει ανεβάσει τις μετοχές του στη σειρά) ακούστηκε αρκετές φορές στο ξενοδοχείο του Παναθηναϊκού, και μπορεί ο Διαμαντίδης να μην είπε τίποτα το πρώι της Τετάρτης, αλλά το βράδυ της Πέμπτης, απέδειξε στον ταλαντούχο Ισραηλινό guard ότι έχει μέλλον ακόμα. Με 9 πόντους (3/7 δίποντα και 1/3 τρίποντα), 2 λάθη, και καμία ασίστ σε 26 λεπτά συμμετοχής, ο Οχαγιόν αναγκάστηκε να δει τα τελευταία λεπτά από τον πάγκο, καθώς εκτός από τα 9 ριμπάουντ(!) που μάζεψε ήταν εμφανές ότι δεν μπορούσε να οργανώσει το παιχνίδι της Μακάμπι. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους προηγούμενους δύο αγώνες, είχε αθροιστικά 11 ασίστ, ενώ η μεγαλοπρεπέστατη τάπα με την οποία τον φιλοδώρησε ο Διαμαντίδης, μπορεί να εκληφθεί και ως η «σιωπηλή απάντηση” του 3D στις ανίερες συγκρίσεις, που δεν ήταν σε μεγάλη βραδιά την Πέμπτη, αλλά… όχι και Οχαγιόν!

«Δεν με λένε Σαρόνας»

Το πρόσωπο των ημερών και της σειράς των προημιτελικών, έζησε τους αγώνες με τη Μακάμπι με έναν δικό του τρόπο. Άλλωστε, ελάχιστα λεπτά μετά τη λήξη της τέταρτης αναμέτρησης, είπε ότι περίμενε κάτι διαφορετικό από τους φιλάθλους της Μακάμπι. Ο Σάρας δεν είχε ξεχάσει τα δύο «οργασμικά» χρόνια στο Τελ Αβίβ, αλλά οι φίλαθλοι της «Ομάδας του Λαού» έδειξαν με τον τρόπο τους ότι δεν του συγχώρεσαν ποτέ ότι τους είπε «όχι» για να πάει στον Παναθηναϊκό.

Μετά τον πρώτο αγώνα, τόσο οι δημοσιογράφοι, όσο και ο κόσμος τον περικύκλωσε, φωνάζοντας ρυθμικά «Σαρόνας» προκειμένου να του αποσπάσουν μια συνέντευξη, ένα αυτόγραφο ή και τα δύο. Μετά τον δεύτερο αγώνα, το σκηνικό επαναλήφθηκε, αλλά ο Σάρας δεν άντεξε. «Τόσα χρόνια με ξέρετε, αλλά δεν μπορείτε να μάθετε το όνομά μου. Με λένε Σαρούνας και όχι Σαρόνας. Δεν είμαι Εβραίος. Αν το Σαρούνας σας φαίνεται δύσκολο, μπορείτε να με λέτε και Σάρας, αλλά έλεος με το Σαρόνας». Τι είχε προηγηθεί; 13 πόντοι, 3 ασίστ και δυο «μεγάλα καλάθια» στα τελευταία λεπτά του αγώνα. Ο... Σαρόνας, δεν ξεχνά!

«Ξενοδοχείο Πρωταθλητών»

Φανταστείτε μια ομάδα που δίνει τους σημαντικότερους αγώνες της χρονιάς. Η ομάδα αυτή, μένει σε ένα ξενοδοχείο σε κεντρικότατο σημείο μιας πολυσύχναστης πόλης, παρέα με 10 φιλάθλους της, έξι δημοσιογράφους, 50 κοπέλες που συμμετείχαν σε διαγωνισμό talent show της ισραηλινής τηλεόρασης και εκατοντάδες άλλους επισκέπτες, ενώ την ίδια στιγμή στο ξενοδοχείο, κατά την τετραήμερη παραμονή μας, μετρήσαμε επτά διαφορετικούς γάμους και ένα μπαρμίτσβα (εβραϊκή τελετή ενηλικίωσης).

Από το «Herods» περνούσε κόσμος και κοσμάκης, όμως αυτό δεν εμπόδισε τους παίκτες του Παναθηναϊκού να είναι 100% συγκεντρωμένοι στο στόχο τους. Μπορεί στον πρώτο αγώνα, ο Πρωταθλητής Ευρώπης να ηττήθηκε, όμως το γεγονός ότι μετά τη λήξη και την κακή εμφάνιση, μερικοί παίκτες χαλάρωσαν στο λόμπι παρέα με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ενώ άλλοι πέρασαν το βράδυ συζητώντας με φίλους τους, έπαιξε τεράστιο ρόλο, στην αναμέτρηση της Πέμπτης.

Οι εποχές του Ιωαννίδη έχουν ευτυχώς περάσει ανεπιστρεπτί, καθώς πρέπει κάποιος να ζει σε άλλο κόσμο, για να πιστεύει ότι παίκτες όπως ο Μπατίστ, ο Διαμαντίδης, ο Γιασικεβίτσιους και ο Τσαρτσαρής ή και νεότεροι όπως ο Καϊμακόγλου, ο Σάτο, ο Βουγιούκας, ο Καλάθης και ο Περπέρογλου θα επέτρεπαν στον εαυτό τους να χάσει τη συγκέντρωσή του εξαιτίας ενός ξενοδοχείου. Το «Herods» έσφυζε ζωή επί τέσσερις μέρες και ο Παναθηναϊκός το εκμεταλλεύτηκε δεόντως, όπως αρμόζει στις μεγάλες ομάδες, που δεν ψάχνουν εύκολα άλλοθι!

Και τώρα... τελικός!

Ο Παναθηναϊκός έκανε το 2-2 και τον περιμένει ένας τελικός που κρίνει την πρόκριση στον… ημιτελικό. Τι πρέπει να κάνει για να κερδίσει; Τίποτα! Απλώς να θυμηθεί ο ο Ομπράντοβιτς τι έλεγε ο Γκέρσον και να ξαναδιαβάσουν οι παίκτες για τα «ΚΑΠΗ» και το «τέλος εποχής». Το αγωνιστικό πλάνο εξάλλου, μοιάζει πλέον δεδομένο!