Η Έβερτον, η Ουντινέζε και η αλήθεια για τον Μανωλά

Αρχικά τον πήγαν στο Λίβερπουλ. Το μεσημέρι, έφτασε μια ανάσα από το Ούντινε. Και το βράδυ, έμεινε τελικά στην ΑΕΚ.

Αν αυτό αφορούσε την πραμάτεια ενός εμπόρου ή το άψυχο υλικό κάποιας εταιρείας, θα μπορούσε απλά να συνιστά κακή εμπορική συναλλαγή....
Επειδή ...πρόκειται όμως, για ποδοσφαιρική ομάδα και για το σημαντικότερο περιουσιακό της στοιχείο, απλά συνιστά επιβεβαίωση της αποτυχίας και παραβίαση κάθε λογικής. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για τον Μανωλά…

Ας ξεκινήσω από το ρεπορταζιακό κομμάτι, επειδή τις τελευταίες ώρες αλλοιώνεται η πραγματικότητα και γίνονται ανέξοδοι λεονταρισμοί για προσωπικές λόγους. Το γεγονός είναι πως υπήρξε πραγματικό ενδιαφέρον της Έβερτον. Οι Άγγλοι ήθελαν τον παίκτη και πολύ γρήγορα, από τις αρχές του μήνα, τα είχαν βρει με την ΑΕΚ. Ωστόσο, μολονότι πρόκειται αντικειμενικά για μια σπουδαία προοπτική στη καριέρα κάθε ποδοσφαιριστή και δεν υπήρξε ποτέ οικονομικό ζήτημα, δεν προσέγγισαν ποτέ σωστά τη πλευρά του Μανωλά. Με αποτέλεσμα, να μην υπάρξει ποτέ διαπραγμάτευση, ούτε καν επαφή ανάμεσα στον παίκτη και την Έβερτον.

Όταν στη διοίκηση της ΑΕΚ κατάλαβαν πώς δεν θα τελείωνε εύκολα αυτή η υπόθεση (ώστε να τους φέρει και λίγα χρήματα στο ταμείο και να ξεμπερδέψουν με τον Μανωλά, τον οποίο είναι φανερό πως δεν θέλουν), άλλαξαν τακτική. Ενώ είχαν βγάλει τον Μανωλά στην βιτρίνα, επιχείρησαν να το μαζέψουν. Την περασμένη Παρασκευή, λεγόταν πως ο παίκτης δεν πωλείται ούτε με 3 εκατ. ευρώ (εγώ λέω πως θα τον έβαζαν και σε… συσκευασία δώρου, με φιόγκο για περιτύλιγμα) και επιχείρησαν να ενεργοποιήσουν τη συμφωνία που έκαναν μαζί του τον περασμένο Σεπτέμβρη και έκτοτε την άφησαν στο… αρχείο.

Οποία υποκρισία. Ακόμα κι αν υποτεθεί πως ο Μανωλάς δεχόταν να υπογράψει, χαρίζοντας τους και το ποσό της προκαταβολής που είχε συμφωνηθεί. Θα μπορούσε η ΑΕΚ να καταθέσει νέο συμβόλαιο; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά, όχι. Απλά, έκαναν μία ακόμα κίνηση εντυπωσιασμού. Αν και νομίζω, πως έπειτα απ’ όσα άκουσαν από τον πατέρα του παίκτη (άνθρωπο χαμηλών τόνων, αλλά με αξίες και συναίσθημα που εκφράστηκαν με έντονο τρόπο), δεν θα ήθελαν να είχαν ανοίξει ξανά την κουβέντα.

Και κάπου εκεί, φτάσαμε στο φινάλε. Την τελευταία στιγμή, όπου πέραν της Έβερτον υπήρξε έντονο ενδιαφέρον και από την Ουντινέζε. Πολύ καλή επίσημη προσφορά για την απόκτηση του παίκτη, η οποία έγινε άμεσα αποδεκτή από την πλευρά της ΑΕΚ. Ωστόσο, για τον Μανωλά δεν υπήρχε πλέον ο χρόνος για να αποφασίσει για το μέλλον του. Προτίμησε να περιμένει κάποιους μήνες ακόμα και στη συνέχεια να επιλέξει τη φανέλα της ομάδας που θα φορά.

Μην αποκλείσετε, αυτή να είναι η ΑΕΚ. Και εδώ αρχίζει ο παραλογισμός. Κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί το μέλλον αυτής της ομάδας, δίχως να περιλαμβάνει περιορισμένο μπάτζετ, δικά της παιδιά, Έλληνες κατά κύριο λόγο, που θα αγαπούν τη φανέλα και θα έχουν ταλέντο. Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που να θεωρεί ό,τι υπάρχει κάποια καλύτερη εφαρμογή του κανόνα από τον Μανωλά; Μόλις 21 ετών, με σημαντική εμπειρία ήδη σε Ελλάδα και Ευρώπη, με ταλέντο και συναίσθημα για την ομάδα.

Πως συμπεριφέρθηκε η ΑΕΚ σε αυτό το παιδί; Αφού πρώτα το έδιωξε από την Ακαδημία της γιατί εκτίμησε πως δεν… κάνει (κάτι μάτια φοβερά που υπάρχουν), μετά τον πήρε πίσω από τύχη. Τον δούλεψε για ένα χρόνο και την κατάλληλη στιγμή του έδωσε την ευκαιρία. Ο κόσμος, ο Τύπος, σχεδόν το σύνολο μιλούσαν για σούπερ περίπτωση. Ο Στέλιος έλεγε πως είναι καλύτερος από αυτόν στην ίδια ηλικία. Κλήθηκε στην Εθνική, έγινε βασικός και αναντικατάστατος.

Και από τότε; Τον άφησαν να παίζει με 60.000 ευρώ τον χρόνο. Δεν μπήκαν στον κόπο να του κάνουν κάποια αναπροσαρμογή για να τον «γλυκάνουν». Δεν τον εξέλιξαν, δεν έδειξαν πως πιστεύουν, πως μπορεί να γίνει ο ηγέτης της ομάδας. Βάλθηκαν να τον ξεπουλήσουν, έδειξαν να αγωνιούν απλά για το πώς θα τους φέρει μερικές χιλιάδες ευρώ στο ταμείο. Δεν τον προστάτεψαν, αντίθετα βάλθηκαν να τον εξευτελίσουν με διάφορους τρόπους. Και πέτυχαν, να τον ξενερώσουν.

Η υπόθεση του Μανωλά είναι ενδεικτική για το μέλλον της ΑΕΚ. Διότι τέτοια λαχεία, τέτοιες περιπτώσεις δεν βρίσκονται κάθε μέρα. Η ΑΕΚ θα έπρεπε να είχε κάνει ήδη αρχηγό και πρώτο παίκτη τον Μανωλά. Να δείξει πως λειτουργεί με συναίσθημα, πως δίνει ευκαιρίες σε νέα παιδιά, ότι μαζεύει τις δυνάμεις της και αντεπιτίθεται. Αλλά για να συμβούν αυτά, χρειάζεται στρατηγική και σχέδιο. Λέξεις άγνωστες για τις διοικήσεις των τελευταίων ετών.