Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Μητροπολίτης Καλλίνικος, εκ βαθέων

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Παροναξίας, Καλλίνικος, παραχώρησε στη Φ.τΠ. μία συνέντευξη όπου για πρώτη φορά μιλάει για τα προβλήματα καθημερινότητας της Μητρόπολης, αλλά «ανοίγει» και θέματα, που για κάποιους άλλους ιεράρχες είναι απαγορευμένα.
Τον Μητροπολίτη Καλλίνικο, τον συνάντησε η εφημερίδα μας στο Ιερό
Προσκύνημα Εκατονταπυλιανής, για τη συνέντευξη. Πολύ γρήγορα με την απλότητά του και την αμεσότητα που έδειξε στα ζητήματα, μας έκανε να «ξεχαστούμε» και έτσι να γίνει μία συζήτηση περισσότερο φιλική και όχι συνέντευξη με τους απαραίτητους όρους που την χαρακτηρίζουν.
Ο Μητροπολίτης Καλλίνικος (Νικόλαος Δεμενόπουλος), γεννήθηκε στην Αθήνα το και στην συνέχεια σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Θεολογία, όπου και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα του Κανονικού Δικαίου. Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων υπηρέτησε ως καθηγητής θεολόγος, στο Αρσάκειο Σχολείο Ψυχικού. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1985 και Πρεσβύτερος το 1989 από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Ύδρας, Ιερόθεο. Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας και υπεύθυνος νεότητας των Ιερών Μητροπόλεων Ύδρας, Σπετσών και Αίγινας, Παροναξίας και Νέας Σμύρνης και ως Αρχιερατικός Επίτροπος Αίγινας. Παράλληλα υπηρέτησε κατά την τελευταία δεκαετία και στην Ιερά Σύνοδο, ως Γραμματέας. Μητροπολίτης Παροναξίας, εξελέγη στις 24 Ιουνίου 2008......

Η λιτανεία
Θα ήθελα Σεβασμιότατε να ξεκινήσουμε από το γεγονός που δημιούργησε Θα ήθελα Σεβασμιότατε να ξεκινήσουμε από το γεγονός που δημιούργησε τριβές τα προηγούμενα χρόνια και αναφέρομαι στην πρωινή ή απογευματινή λιτανεία της εικόνας της Παναγίας. Πως λάβατε την απόφαση για την πρωινή ώρα και αν έχετε αφουγκραστεί τι λέει ο κόσμος γι 'αυτό.
Καλλίνικος: «Καταρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω για τη σημερινή πρωτοβουλία σας να έρθετε και να έχουμε μία συζήτηση για ορισμένα εκκλησιαστικά θέματα τοπι-κού χαρακτήρα και είναι μία ευκαιρία να απαντήσω σε ενδεχόμενες απορίες σας που μεταφέρετε από τους αναγνώστες της εφημερίδας σας.Γνωρίζετε ότι υπήρχε ένα θέμα προ της αναλήψεως των καθηκόντων μου (επί των ημερών του μακαριστού προκατόχου μου, κυρού Αμβροσίου), όταν μεταφέρθηκε η περιφορά της εικόνος (λιτανεία), τις απογευματινές ώρες, και όχι επί σειρά δεκαετιών-άγνωστο πόσο-που πραγματοποιούταν το πρωί, μετά τη Θεία λειτουργία. Εξ όσων έχω πληροφορηθεί υπήρξαν τότε μεγάλες αντιδράσεις. Παρά ταύτα, παρέλαβα τη λιτανεία τη συγκεκριμένη στιγμή να τελείται και δεν θέλησα σεβόμενος τη μνήμη του μακαριστού Γέροντος, ο οποίος πραγματικά αγαπούσε τον τόπο του και τη Μητρόπολή του και ό, τι έκανε ήταν ανιδιοτελές. Έτσι, δε θέλησα να παρέμβω, παρότι από την πρώτη χρονιά ασκήθηκαν πιέσεις. Και επιστολές γράφονταν και στο διαδίκτυο γίνονταν αναρτήσεις σχετικές. Πέρασαν έτσι, 5 χρόνια. Φέτος όμως, από την αρχή του 2013, υπήρχε μια πιο συντονισμένη και παρακλητική προσπάθεια από πολλούς, με αποκορύφωμα το αίτημα και την προσωπική παρουσία του ΔΣ του εμπορικού συλλόγου Πάρου-Αντιπάρου. Η επιστολή τους ήταν εμπεριστατωμένη. 
Έτσι είπα να το δούμε πιο προσεκτικά πλέον και να αφουγκραστούμε τις επιθυμίες. Προσωπικά είπα ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα, είτε πρωί, είτε απόγευμα. Είπα, θέλω να εξυπηρετείται καλύτερα ο κόσμος, εκτός ότι σεβόμουν και την απόφαση του μακαριστού Γέροντα. Το δεύτερο στοιχείο για εμάς τους κληρικούς είναι η δυσκολία, διότι το πρωί λειτουργούν οι ιερείς στα χωριά και πρέπει να προφθάσουν να είναι έγκαιρα στη λιτανεία. Αυτό είναι ένα θέμα. Βέβαια, άλλοι έβαλαν και τα ζητήματα της ζέστης. Αυτά όμως λίγο ενδιαφέρουν».
Η ουσία
Επειδή το βλέπω λίγο δευτερεύον το αν γίνεται πρωί ή απόγευμα…
Καλλίνικος: «Και εγώ το βλέπω δευτερεύον… Το γράφω και στην ανακοίνωση, δεν ξέρω αν το προσέξατε; Δεν είναι τόσο ουσίας θέμα».
Θρησκευτικά έχει σημασία αν γίνεται πρωί ή απόγευμα;
Καλλίνικος: «Όχι! Καμία! Στην Ελλάδα, αλλά και μέσα στη Μητρόπολή μας ποικίλουν οι ώρες. Παράδειγμα, η αντίστοιχη εορτή του Αγίου Νικοδήμου, ήταν πάντα απόγευμα. Εξ αρχής, από το 1955 που αναδείχθηκε Άγιος, η λιτανεία γίνεται το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Σε άλλες Μητροπόλεις γίνεται στον εσπερινό. Την παραμονή. Σε άλλες γίνεται το πρωί. Υπηρέτησα στην Αίγινα, στον Άγιο Νεκτάριο, επί 22 χρόνια. Οι λιτανείες στη Μητρόπολη Ύδρας είναι το πρωί. Βέβαια δεν εί-ναι καλοκαίρι ... Οι περισσότερες είναι Φθινόπωρο και Νοέμβριο.Πάντως, δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ότι για εμάς είναι μια προσευχητική διαδικασία. Περιφέρουμε την εικόνα για ευλογία. Η ευλογία είτε το πρωί είτε το απόγευμα δεν αλλάζει. Είναι πως εξυπηρετούμεθα και πως υπάρχει η παράδοση ».
Να ρωτήσω, επειδή έχετε υπηρετήσει και σε άλλες Μητροπόλεις, εδώ στην Παροναξία, έχετε την αίσθηση ότι ο κόσμος που έρχεται στις λιτανείες το βλέπει σαν έθιμο ή σαν ένα τελετουργικό της εκκλησίας; Το νιώθει; Πηγαίνουμε σε μία λιτανεία, ως τι;
Καλλίνικος: «Πολύ σωστό το ερώτημα στη βάση του ότι και όχι του πότε. Αυτό έχει πραγματική σημασία. Εγώ δεν θα πω πως έρχονται? Δεν μπορώ να γνωρίζω. Νομίζω πως μέσα σ 'ένα πλήθος ανθρώπων ποικίλουν και οι διαθέσεις. Και πολλές φορές ακούμε στο Ευαγγέλιο το Χριστό, να λέγει «ο όχλος» που τον ακολουθούσε και δεν το λέει υποτιμητικά.Μέσα στο πλήθος που ακολουθούσε το Χριστό, ας πούμε και η γυναίκα η άρρωστη που ακούμπησε το Χριστό με τόση πίστη, άγγιξε το ένδυμά του και έγινε καλά. Δηλαδή, μέσα στο πλήθος ενδεχομένως λίγοι να είναι οι άνθρωποι που με πολύ πίστη ακολουθούν τη λιτανεία.Άλλοι, για μια παράδοση. 
Άλλοι, γιατί αισθάνονται μια ευλογία. Γιατί και ο άλλος δεν έχει λόγο να κοπιάσει. Να κάνει τι, αν δεν το αισθάνεται μέσα του ότι είναι μία ευλογία. Ποικίλουν οι διαθέσεις ανάλογα και με το επίπεδο πνευματικής ζωής κάθε ανθρώπου. Αλλά, είναι ευκταίο να συμμετέχουμε στη λιτανεία πράγματι με προσευχητική διάθεση. Όχι να πηγαίνουμε για να κουτσομπολεύουμε. Και ξέρετε πολλές φορές και η παρουσία των εκπροσώπων των αρχών είναι και μια αφορμή να συζητάμε για άλλα θέματα…».
Καθημερινότητα 
Για όλα αυτά που γίνονται αυτή τη στιγμή στη χώρα μας και ομιλώ για τις δύσκολες οικονομικές καταστάσεις, έχω μία απορία. Έχει αυξηθεί το εκκλησίασμα ή ο κόσμος έχει έρθει σε μία πιο πνευματική ζωή;
Καλλίνικος: «Νομίζω ναι, χωρίς να υπάρχουν θεαματικές αλλαγές -έχω την αίσθηση- ότι έχει αυξηθεί ποιοτικά η σχέση με την εκκλησία. Και ποσοτικά υπάρχει μία αύξηση, αλλά κυρίως αυτή η προσέγγιση έχει σημασία. Δηλαδή, αυτοί οι άνθρωποι έχουν άμεση ανάγκη για θέματα καθημερινότητάς τους έρχονται πιο κοντά στην εκκλησία και έτσι, αναπτύσσεται ένας διάλογος. Βλέπω από κοντά πράγματα που γίνονται, που μέχρι χθες ήταν άγνωστα. Δεν σε ενδιαφέρει κάτι που είναι για τον άλλον και δεν πολυασχολείσαι. Τώρα, που βλέπεις ότι κάτι αγγίζει και σένα τον ίδιο, αρχίζεις και βλέπεις το πράγμα πιο προσωπικά. Αναπτύσσεται μία σχέση μεγαλύτερη και αυτό είτε έχει να κάνει με θέματα οικονομικά ή δυσκολίες άλλες που προκύπτουν –παρενέργειες του προβλήματος-. Έτσι, υπάρχει μία μεγαλύτερη επαφή των ανθρώπων με την εκκλησία».
Τα προβλήματα στην Παροναξία είναι μεγάλα; Πως τα βλέπετε εσείς που τα ζείτε από πιο κοντά. Εννοώ, από τα συσσίτια ή μία άλλη βοήθεια και πως τα αντιμετωπίζει η Μητρόπολη. 
Καλλίνικος: «Τα προβλήματα είναι πολλά και μεγάλα. Μιλώντας με άλλους Μητροπολίτες και με ανθρώπους που έρχονται εδώ, μας λένε: «εσείς είσαστε πολύ καλύτερα». Ειδικά στην Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις υπάρχουν περιοχές που έχουν πληγεί από την ανεργία. Παράδειγμα πολλές περιοχές της Μακεδονίας που είχαν μία ανθηρή οικονομία στο παρελθόν. Όλοι λοιπόν, ομολογούν ότι στα νησιά μας είμαστε λίγο καλύτερα. Αυτό δεν σημαίνει όμως, πως είμαστε καλά. Έχουμε τεράστια προβλήματα. Να σας πω -μην το θεωρήσετε υπερβολή- είμαστε μία μικρή Μητρόπολη, αλλά π.χ. στη Νάξο, κατά Μ.Ο. καθημερινά, έχουμε μία περίπτωση για να καλύψουμε ένα λογαριασμό ΔΕΗ, που είναι στο όριο διακοπής ή έχει ήδη διακοπεί. 
Έχω κάνει και προσωπικές παρεμβάσεις διακανονισμού για να δώσουμε το ελάχιστο –γιατί δεν μπορούμε- για να γίνει επανασύνδεση ή να μην κοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα. Πολλές φορές τηλεφωνούμε και στο κεντρικό κατάστημα στη Σύρο. Και στην Πάρο, υπάρχουν πολλές παρόμοιες υποθέσεις. Έχω πει να μην επαναλαμβάνουμε στο ίδιο άτομο κάτι παρόμοιο. Αλλά υπάρχουν και δύο και τρεις φορές που το κάνουμε. Και μάλιστα, όταν υπάρχουν πολύτεκνες οικογένειες. Και μιλάμε για ποσά για διακανονισμό, που το λιγότερο είναι 200 ευρώ. Παράλληλα έχουμε και το συσσίτιο σε Πάρο και Νάξο που παρά τις αιματηρές οικονομίες που κάνουμε μας κοστίζει περίπου 3500 ευρώ, το μήνα».
Η ακίνητη περιουσία της εκκλησίας
Υπάρχει εντύπωση και μάλλον πιστεύω λόγω της ακίνητης περιουσίας ότι η εκκλησία έχει χρήματα! Είναι έτσι τα πράγματα; Τι γίνεται στην Παροναξία;
Καλλίνικος: «Θα σας πω… με κάθε ειλικρίνεια. Το Γηροκομείο μας έχει τη μεγαλύτερη δαπάνη λειτουργίας σ’ όλη τη Μητρόπολη. Παρέλαβα με περίπου 330.000 ευρώ, το χρόνο, έξοδα το Γηροκομείο. Με πολλές οικονομίες και αξιοποιήσεις προσφορών, με καλούς συνεργάτες που είναι εθελοντές όλοι οι άνθρωποι μέσα στα συμβούλια, το μειώσαμε το ποσό.Το προσωπικό δεν μπορεί να μειωθεί, είναι στάνταρ από τον κανονισμό, παρά του ότι δύο άτομα που συνταξιοδοτήθηκαν δεν τα αναπληρώσαμε π.χ. μία γραμματειακή υποστήριξη.Μειώσαμε λοιπόν τα έξοδα και τα φθάσαμε στα 250.000 ευρώ, το χρόνο. Επαναλαμβάνω, δίχως να έχει μειωθεί στο ελάχιστο η προσφορά και με αύξηση τροφίμων από 15-16 άτομα που ήταν, τώρα έχουμε 20 τροφίμους. 
Από ακίνητα λοιπόν έχουμε μηδενικά έσοδα. Η Εκατονταπυλιανή από περιουσία δεν έχει τίποτα. Ό,τι είχε από χωράφια τα έδωσε σε ακτήμονες. Δείτε τις παλιές φωτογραφίες από την Εκατονταπυλιανή, που ήταν όλα γύρω της χωράφια. Δόθηκαν λοιπόν όλες οι εκτάσεις. Δεν έχουμε στην Πάρο, περιουσιακό στοιχείο που να αποδίδει κάτι. Τώρα, να είναι μια έκταση χαρακτηρισμένη δασική, που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, είναι απλά ένα περιουσιακό στοιχείο. Τίποτα άλλο. Θα σας πως ένα παράδειγμα, πέρα εκεί που είναι ο Άγιος Χαράλαμπος (το παλιό μοναστηράκι). Έχει ιδιόκτητο ένα βουνό εκεί, δασικό. Τα κτήματα γύρω όμως που έχουν αξία, είναι ιδιωτών. Δεν έχουμε κάτι να αξιοποιήσουμε. Κατά καιρούς έχουν δωριθεί κτήματα για να γίνουν γήπεδα κλπ. Δεν δωρίθηκαν και 18 στρέμματα από τη Λογγοβάρδα, για το Νοσοκομείο; Που δεν έγινε τελικά τίποτα. Καλά που βάλαμε τον όρο και επέμενε και η Σύνοδος, για τα δύο χρόνια αν δεν κατασκευαστεί το Νοσοκομείο, τότε να ακυρωθεί η παραχώρηση. Στη Νάξο, ακριβώς η ίδια κατάσταση. Το μόνο, που ένας ναός παίρνει δύο ενοίκια. Δεν υπάρχει κάτι άλλο».
Οπότε, η Μητρόπολη στηρίζεται στον οβολό του πιστού;
Καλλίνικος: «Στον οβολό του πιστού και σε κάποιες πιο «δυνατές» δωρεές. Η Εκατονταπυλιανή, έχει μία οικονομική καθίζηση άνευ προηγουμένου, από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση. Η μείωση είναι πάνω από 40% με αποτέλεσμα ενώ εκείνη στήριζε αποκλειστικά το Γηροκομείο, τώρα, η συνεισφορά της να είναι από ελάχιστη έως μηδενική. Το 2013 δεν έχει δώσει τίποτα και το 2012 έδωσε 20.000 ευρώ. Και παρά ταύτα, το Γηροκομείο προχωράει, και αυτό το γεγονός με συγκινεί. Εκπλήσσομαι και εγώ πως καταφέρνουμε και επιβιώνουμε ».
Τι εισφορές δίνουν οι τρόφιμοι;
Καλλίνικος: «Οι εισφορές είναι ό,τι έχουν από σύνταξη οι άνθρωποι, οι περισσότεροι του ΟΓΑ. Και θα σας πω, ότι όλα αυτά τα χρόνια αυτές οι συντάξεις πλησιάζουν το 1/3 των εσόδων. Είναι γύρω στις 90 με 100.000 ευρώ, η συνεισφορά των γερόντων. 
Βέβαια, να σας πως έχουμε περιπτώσεις που δεν έχουν τίποτα. Είναι ανασφάλιστοι. Ο σκοπός μας είναι οι άποροι. Και αν θέλουμε τη σύνταξη είναι γιατί δεν έχουμε άλλο τρόπο να καλύψουμε μέρος των λειτουργικών αναγκών».
Το μνημόνιο…
Σεβασμιότατε η πολιτική φάνηκε ανήμπορη να αντιμετωπίσει το μνημόνιο αυτά τα χρόνια που περνάμε,. Η εκκλησία της Ελλάδος, μπόρεσε να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση;
Καλλίνικος: «Εκ των πραγμάτων μπορούμε να πούμε ότι η εκκλησία –που αντιμετωπίζει και εκείνη κρίση με έσοδα μειωμένα κατά 50% από το παγκάρι- με μείωση λοιπόν εσόδων και αύξηση εξόδων λόγω των συσσιτίων, βοηθήματα κλπ, δεν το βάζει κάτω. Βλέπετε. Αγωνίζεται και το παλεύει. Το παλεύει καλά η εκκλησία. Εκείνο το παράπονο που εκφράζω και εγώ –και θα σας το εξομολογηθώ- είναι ότι σε κεντρικό επίπεδο δεν έχουμε πολύ καλά συντονιστεί ως Σύνοδος της εκκλησίας της Ελλάδος. Ίσως γιατί, λειτουργεί, η αποκέντρωση που έχουμε και δεν έχουμε σύστημα Δυτικής εκκλησίας, έτσι, από τον Πάπα όλα να τα ελέγχει κεντρικά. Αυτό το αποκεντρωτικό απέβη καλό και έχουμε δραστηριοποιηθεί τοπικά οι Μητροπόλεις. Εγώ, θαυμάζω αυτή την περίοδο τις Μητροπόλεις που έχουν δραστηριοποιηθεί και παράγουν έργο. Με τις δυνάμεις που έχουμε πάντα. Με συγκινεί ακόμα, που έχουμε βάλει ένα καλάθι αλληλεγγύης στα σούπερ μάρκετ, από τότε που άρχισε η κρίση. Μετά από εμάς έβαλαν και άλλοι φορείς. 
Με συγκινεί λοιπόν η εμπιστοσύνη. Πολλές φορές πηγαίνω και εγώ στο σούπερ μάρκετ για να ψωνίσουμε πράγματα και βλέπω γεμάτο το καλάθι που είναι για τα συσσίτια της Μητροπόλεως. Αυτό δείχνει εμπιστοσύνη. Βλέπει ο κόσμος ότι αυτό που δίνει αξιοποιείται άμεσα. Στη Νάξο, φθάσαμε να ξεπερνάμε τις 100 μερίδες συσσιτίου και στην Πάρο, έχουμε φθάσει τις 60 μερίδες. Είναι και ένα πρακτικό ζήτημα να παράγεις κάθε μέρα τόσο φαγητό. Και λίγα ξοδεύουμε, γιατί αν το βάλεις κάτω, και ένα ευρώ να κόστιζε η μερίδα-που είναι ελαφρώς ενισχυμένη, δεν εί-ναι το συνηθισμένο πακέτο που δίνουν τα εστιατόρια, αλλά μεγαλύτερο-και το φρούτο μαζί και η σαλάτα, τυρί, ελιά και οτιδήποτε άλλο. Και όμως αυτό το γεύμα δεν μας έρχεται ούτε ένα ευρώ η μερίδα. Είναι αποτέλεσμα της οικονομίας που κάνουμε και των προσφορών που μας γίνονται βέβαια. Μας δίνουν εδώ στην Πάρο οι αλιείς ψάρια. Όλοι κάτι μας δίνουν και το αξιοποιούμε».
Σ’ αυτά τα χρόνια που είσαστε εδώ στην Παροναξία, προφανώς αλλιώς ξεκινήσατε και αλλιώς είναι τώρα τα πράγματα στη χώρα. Κανείς δεν τα είχε υπολογίσει.
Καλλίνικος: «Κανείς…».
Η εκκλησία της Ελλάδος βλέπει αλλιώς τα πράγματα; Και το λέω γιατί υπάρχουν στατιστικές που δείχνουν ότι ο κόσμος δείχνει εμπιστοσύνη στο θεσμό. Ένα παράδειγμα είναι αυτό που είπατε με το καλάθι στο σούπερ μάρκετ. Ο κόσμος λοιπόν, συνεχίζει και πιστεύει σ’ αυτή την πραγματικότητα που είναι η εκκλησία της Ελλάδος. Πιστεύεται λοιπόν ότι αλλάζει η Ελλαδική εκκλησία;
Καλλίνικος: «Να σας πω. Η εκκλησία κατά βάση δεν αλλάζει. Η εκκλησία είναι σταθερή. Η εκκλησία, και εκεί έχετε δίκιο, προσαρμόζεται πάντα στις καταστάσεις, χωρίς να αλλάζει τα πιστεύω της και τις αρχές της. Δηλαδή, η εκκλησία πνευματικά, αλλιώς ενεργούσε προπολεμικά, αλλιώς μεταπολεμικά, αλλιώς μεταδικτατορικά, αλλιώς προ της κρίσης και αλλιώς σήμερα. Εγώ, εξελέγην και εγκαταστάθηκα όταν σιγά-σιγά άρχιζε η κρίση, δηλαδή το 2008 και κορυφώθηκε το 2010 κλπ. Αλλιώς λοιπόν προσαρμόζεται ποιμαντικά σε κάποιες από τις ενέργειες. Αλλά, η εκκλησία είναι σταθερή και προσαρμόζεται στις συνθήκες, και ξέρετε και κατά τόπους. Πράγματα που π.χ. κάπου είναι αυτονόητα, δε σημαίνει πως είναι αυτονόητα και σε άλλες περιοχές της Ορθοδοξίας. Αλλιώς στην Αμερική, αλλιώς στην Ευρώπη, στην Ασία ή και στην Αφρική. Οι άνθρωποι σε κάθε περιοχή έχουν άλλα βιώματα και τρομερές δυσκολίες. 
Για να καταλάβατε –παρότι είμαστε μία μικρή Μητρόπολη- προσπαθούμε να έχουμε μία μικρή επαφή με δραστηριότητες ιεραποστολικές στο εξωτερικό και στην Αφρική ιδιαίτερα. Κάναμε μια προσφορά από τον έρανο αγάπης –απευθείας όχι μέσω Συνόδου να σας πω την αλήθεια-. Ανοίγουν λοιπόν μία μικρή γεώτρηση –απλή- και πηγαίνουν εκεί οι άνθρωποι με μία αντλία χειροκίνητη, για να πίνουν τα παιδάκια λίγο νερό. Που να βρουν; Από τα λασπόνερα πίνουν. Δώσαμε σε άλλη περίπτωση για να πάρουν ένα αμαξίδιο που είναι πάρα πολλοί ανάπηροι από πολιομυελίτιδα. Αυτές είναι προπολεμικές για μας ασθένειες, αλλά τουλάχιστον να έχουν τα παιδιά εκεί ένα αμαξίδιο ηλεκτροκίνητο για να κινούνται. Σε άλλη περίπτωση, με πολύ λίγα χρήματα για εδώ, κάναμε ένα σπιτάκι με 3000 ευρώ για έναν πολύτεκνο που θα τακτοποιηθούν πιθανά εκεί μέσα 8 άτομα! Να φτιαχτεί λοιπόν ένα σπιτάκι, γιατί οι άνθρωποι μένουν σε αχυροκαλύβες. Άλλα λοιπόν δεδομένα εκεί. Άλλες ανάγκες εκεί και άλλες εδώ. Άρα, η εκκλησία προσαρμόζεται κάθε φορά στον κοινωνικό περίγυρο που βρίσκεται. Φυσικά στην Ευρώπη, για παράδειγμα, άλλα δεδομένα εκεί. Αλλιώς κινείται η εκκλησία».
Το μνημόνιο επηρέασε την εκκλησία ως και προς την πρόσληψη των ιερέων. Εδώ, πώς είμαστε στην Παροναξία; Είμαστε καλυμμένοι στις θέσεις ιερέων;
Καλλίνικος: «Ξέρετε, εμείς είμαστε μικρή Μητρόπολη και Δόξα Τω Θεώ τα έχουμε βολέψει μέχρι στιγμής έτσι, που δεν έχουμε άμεση ανάγκη. Ίσως προκύψει πρόβλημα με τους ιερείς στο μέλλον. Εμείς, στην Παροναξία έχουμε 52 ιερείς. Μητροπόλεις που έχουν 150-200 ιερείς και μάλιστα σε αστικές περιοχές έχουν μεγάλο πρόβλημα αδιόριστων. Κάποια στιγμή πρέπει και να χειροτονούν. Είναι μεγάλο πρόβλημα. Αλλά βλέπετε και η εκκλησία δεν αντιδρά. Έχει ο Αρχιεπίσκοπος μία νηφαλιότητα. Δεν αντιδρά, γιατί καταλαβαίνει, ότι και εκείνη (Σύνοδος) συμπάσχει με το πρόβλημα των άλλων. Είναι μία δυσκολία και για τις επαρχίες, γιατί ο παπάς είναι σημείο αναφοράς στα χωριουδάκια. Στην Πάρο, επειδή, είναι κοντινές οι αποστάσεις, δεν έχουμε ορεινούς όγκους, δεν καταλαβαίνει κάποιος τη διαφορά. Εγώ το βλέπω στη Νάξο, όπου υπάρχουν ορεινοί όγκοι. Όπου δεν έχει παπά πέφτει και μία νέκρα. Να χτυπήσει την καμπάνα, να ακούσουν οι άνθρωποι να πάνε. Μία παρηγοριά. Όταν δεν χτυπάει η καμπάνα νεκρώνει το χωριό. 
Βέβαια, σε όλα τα χωριά μας αναλαμβάνει ο γειτονικός παπάς να πάει όσο μπορεί και να βοηθήσει. Δεν έχουμε τόσο μεγάλο ζήτημα. Το καλύπτουμε. Ίσως το πρόβλημα να υπάρχει και στην Πάρο στο μέλλον. Το καλό εδώ είναι ότι μόνο δύο ιερείς –και υγιέστατοι- είναι πάνω από 70 ετών, από τους 22 που έχουμε φθάσει. Εκεί όμως που έχουμε άλλα προβλήματα με την κρίση είναι για παράδειγμα η φορολογία με τα νέα μέτρα. Πάντα φορολογούταν η εκκλησία και είναι ψευδές πως δεν φορολογούταν. Το πιπιλάνε καραμέλα πολλοί, πως δεν φορολογούταν η εκκλησία. Ψέματα. Φορολογούνται τα πάντα ακόμα και αυτά τα μικρά οικοπεδάκια –που στην καλύτερη η εκκλησία παίρνει 500 ευρώ- το χρόνο. Όλα αυτά φορολογούνται πάρα πολύ. Έχει φθάσει στο 40%. Μας έχει κάνει ζημία και ότι πλέον δεν απαλλάσσονται και όσοι μας έκαναν δωρεές σε ιδρύματα και Νομικά Πρόσωπα. Υπήρχε ένα κίνητρο απ’ αυτή την πλευρά. Έδινε κάποιος μια δωρεά και με την απόδειξη που έπαιρνε είχε ένα κέρδος. Τώρα, απαλλάσσεται το 10% μόνο. Στην Αθήνα, οι πιο πολλοί ναοί έχουν μεγάλο πρόβλημα. Ξέρω περίπτωση που έγινε έρανος σε μεγάλο ναό της Αθήνας, για να βάλουν το χειμώνα πετρέλαιο. Βλέπουμε τι ρίχνει μέσα ο κόσμος στα παγκάρια. Δεν έχουν οι άνθρωποι. Μονόλεπτα ρίχνουν. Δεν έχουν δυνατότητα οι άνθρωποι. Και ο Χριστός μας επαινεί στο Ευαγγέλιο το δίλεπτο της χήρας. Το μικρότερο νόμισμα και είπε: «την βλέπετε εκείνη;». Βλέπετε εκείνη έριξε όλη της την περιουσία. Δεν έχει σημασία πόσο θα ρίξεις. Προσωπικά πάντως, έχω μία αισιοδοξία. Το λέω και στα παιδιά στο γραφείο. Μου λένε: «Σεβασμιότατε, πάρα πολύ αυξάνονται τα έξοδα». 
Ο λογιστής, μου το λέει, ο Γιώργος. Τους απαντώ: «Όσο μπορούμε λελογισμένα θα προσφέρουμε και από εκεί και πέρα έχει ο Θεός!». Δεν θα μας αφήσει ο Θεός. Δεν έχουμε αποθεματικό. Δεν έχουμε πλέον εποχικούς υπαλλήλους. Έχουμε ανθρώπους που δουλεύουν πολλά χρόνια και προσπαθούμε τουλάχιστον να καλύπτουμε τους μισθούς τους. Στη συνέχεια έχουμε και άλλους που βοηθούν εθελοντικά. Να είναι καλά και οι κυρίες που μας βοηθούν από εδώ και από εκεί. Μια στην ξενάγηση, μια εδώ, μια εκεί. Αν δείτε, εδώ στην Εκατονταπυλιανή, δεν μπορούμε να συντηρήσουμε ούτε τις πόρτες. Δεν συντηρούνται. Τρίβονται πια, δεν μπορούν να βαφτούν. Και το «τραινάρω». Λέω, δεν πειράζει! Μου λένε «Σεβασμιότατε, από την πόρτα σας μπορεί να χωρέσει και γάτα!». Έχει σαπίσει από κάτω. Τους λέω: «Σιγά-σιγά, θα φτιάχνουμε μία-μία πόρτα». Θα πάμε όλα τα θέματα πίσω για να αντιμετωπίσουμε πρώτα τις ανάγκες των ανθρώπων. Τώρα, στην κρίση, στην εμπόλεμη κατάσταση που λένε μερικοί, προέχει να κερδηθεί ο πόλεμος. Μετά, όλα, πάνε σε δεύτερη μοίρα».
Θρησκευτικός τουρισμός
Υπάρχει και μία άλλη πλευρά. Η βασική οικονομία αυτή τη στιγμή στην Πάρο, είναι ο τουρισμός. Ανοίγοντας οι αγορές Ρωσίας – Ουκρανίας, που είναι ομόδοξοι, υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι που ζητά το θρησκευτικό τουρισμό. Σας απασχολεί το γεγονός;
Καλλίνικος: «Πάρα πολύ! Θέλω να σας ενημερώσω πως συμμετέχουμε πολύ δυναμικά σ’ ένα ευρύτερο πρόγραμμα της Συνόδου –πολύ αξιόλογο- που έχει πολύ έγκαιρα δημιουργηθεί στην Εκκλησία της Ελλάδος. Ήταν από τα οράματα του μακαριστού Χριστοδούλου. Έγινε επί των ημερών του μία επιτροπή θρησκευτικού τουρισμού. Είναι από δεκαετίας αυτή η επιτροπή και έχει ενεργοποιηθεί πολύ τελευταία με τη Ρωσία. Συμμετέχει σε συναντήσεις και σ’ αυτές έχουμε μία πολύ δυναμική παρουσία του Ιερού Προσκυνήματος. Ο δε υπεύθυνος της επιτροπής αυτής, υποστηρίζει, πως μία από τις πιο ενημερωμένες Μητροπόλεις –και πιο συγκεκριμένα η Εκατονταπυλιανή- είναι πάντα εκεί που παρουσιάζουμε το υλικό και κάθε χρόνο κάνουμε στην έκθεση το περίπτερο το δικό μας. Μετέχουμε και σε διεθνή συνέδρια. 
Με τους Ρώσους έχουμε πολύ καλή επικοινωνία. Τώρα το ζήτημα εδώ, ποιο είναι; Και πιέζω και εγώ προς αυτή την κατεύθυνση. Πρέπει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για τις προσεγγίσεις με κρουαζιερόπλοια. Έρχονται πολλά κρουαζιερόπλοια συνδυάζοντας και θρησκευτικό τουρισμό. Οι Ρώσοι το θέλουν πολύ αυτό. Θα σας πως και κάτι άλλο. Εγώ, έχω παρακαλέσει κατ’ επανάληψη και εγγράφως και από πολύ παλιότερα, όχι τώρα. Δεν υπάρχει σε άλλες Μητροπόλεις αυτό. Δηλαδή, έχουμε δύο μοναστήρια εδώ, που σήμερα δεν είναι εύκολα προσβάσιμα, ενώ θα πήγαινε πολύ κόσμος, αν είχαν ένα δρόμο αξιοπρεπή. Χωματόδρομοι ακόμα είναι προς τον Άη Γιώργη και τα Θαψανά; Θα μπορούσαν να έχουν μία πολύ μεγάλη κίνηση προσκυνητών. Έχουν γίνει και κάποια μονοπάτια για περιηγήσεις. Υπάρχουν δηλαδή ελλείψεις, που θα μπορούσαν να δώσουν μία ώθηση στον τομέα του θρησκευτικού τουρισμού».
Γέλασα προηγουμένως γιατί αυτά που αναφέρατε δεν τα λέτε μόνο εσείς. Αν καθόμαστε σ’ ένα άλλο τραπέζι, δίχως να γνωρίζουν την ιδιότητά σας, θα ακούγατε και εσείς τα ίδια πράγματα. Δηλαδή, πρέπει να υπάρχει ένας δρόμος κλπ.
Καλλίνικος: «Είδατε… Και άλλα πολλά... Εσείς τα ξέρετε καλύτερα λόγω της ιδιότητάς σας».
Να σας ευχαριστήσουμε.
Καλλίνικος: «Εγώ να σας ευχαριστήσω πολύ και εύχομαι να γιορτάσουμε το καλό της Παναγίας μας».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου