Τον Μπελογιάννη τον ήξεραν και οι πέτρες, μέχρι και ο δεξιός Ντε Γκωλ εκλιπαρούσε για την σωτηρία του! Αλλά τον συνέλαβαν, και αφού οι φωστήρες στρατοδίκες τον κρίνανε ένοχο για κατασκοπία (ν. 375) τον στήσανε στον τοίχο μαζί με τους Μπάτση, Αργυριάδη και...
Καλούμενο, οι οποίοι περάσανε στην αφάνεια. Όλως περιέργως ανάμεσα στους στρατοδίκες ήταν και ένας μουστάκιας ταγματαρχάκος, Γιώργος Παπαδόπουλος στο όνομα, ο οποίος τάχθηκε κατά της θανάτωσής του.Οι παραπάνω τέσσερις ήταν μεν ιδεολόγοι αλλά όπως και να το κάνουμε παίρνανε γραμμή από κάπου. Ακόμα και όταν ο αρχηγός τους, Ζαχαριάδης τους πρόδωσε παρέμεναν πιστοί σε αυτόν... Σταλινικές αρρώστιες, τι να πεις!
Την ίδια περίοδο (1952) σε μια άλλη δικαστική αίθουσα μπαγλαρώσανε 20 ένστολους, εντελώς ανίδεους, που κοιτάζονταν μεταξύ τους αναρωτώμενοι «μα τι κάναμε;»
Ήταν όλοι τους αξιωματικοί της Βασιλικής -τότε- Αεροπορίας και κατηγορούνταν ακριβώς για τον ίδιο λόγο όπως ο Μπελογιάννης: παράβαση του νόμου 375! Το κατηγορητήριο έγραφε ότι αυτά τα καθάρματα εκτελούσαν εντολές της ηγεσίας του ΚΚΕ, που βρισκόταν στο εξωτερικό, πραγματοποιώντας δολιοφθορές σε στρατιωτικό υλικό. Λοιπόν, τους κάνανε τέτοια βασανιστήρια που οι καημένοι αναγκαστήκαν να ομολογήσουν ό,τι θέλανε οι θύτες τους. Οι συνήγοροι υπεράσπισης ξελαρυγγιάστηκαν μέσα στο δικαστήριο να φωνάζουν «ρε μη βαράτε τους πελάτες μας για να ξεράσουν ό,τι θέλετε εσείς»! Αν και πρωτοδίκως επιβλήθηκαν ακόμα και ποινές θανάτου ωστόσο στην επανάληψη της δίκης η «γενναιοδωρία» είναι φανερή: Ο αντισμήναρχος Μεταξάς και ο σμηναγός Ηλίας Παναγουλάκης καταδικάστηκαν σε ισόβια, ο ανθυποσμηναγός Πάνος Λεμπέσης έφαγε 17, ο σμηναγός Ελευθέριος Ζαφειρόπουλος 8, ο Κοντός 16, ο αρχισμηνίας Αλέξανδρος Κοντογιωργάκης 12, ο επισμηνίας Ιωάννης Ντίνος 7 και ο «τυχεράκιας» υποσμηναγός Γεώργιος Μαδεμπλής μόνο 5 χρονάκια. Α, ο Χρήστος Δαδαλής έφτυσε τέτοιο αίμα από τα χτυπήματα που ξεψύχησε.
Το 1955 όμως ο «μεγαλόκαρδος» Εθνάρχης μας τους αμνήστευσε σκεπτόμενος: «δεν χρειάζεται να τους εκτελέσουμε κιόλας, αρκεί που βρέθηκε τρόπος να καθαρίσει το στράτευμα από κάθε δημοκρατικό και αριστερό σκουπίδι». Και φυσικά αμνηστεύθηκαν κα οι βασανιστές τους, οι οποίοι το 67 στέλεχωσαν τη Χούντα εκείνου του ταγματαρχάκου στρατοδίκη στην υπόθεση Μπελογιάννη. Ο πλακατζής τότε υπουργός άμυνας, Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο οποίος έβγαζε τρελό όποιον μιλούσε περί βασανιστηρίων, ώσπου το 1977 του ‘ρθε επιφοίτηση παραδεχόμενος ότι έκανε λάθος, «τα παιδιά ήταν αθώα»! Μας θυμίζει τον Βαγγέλη Βενιζέλο που λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 παραδέχεται ότι το «λεφτά υπάρχουν» του 2009 ήταν λάθος. Αυτό λέγεται συνέχεια του κράτους.
60 χρόνια μετά τις δίκες εκείνες ο Καρατζαφέρης, ξέρετε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, λέει ότι δικαίως εκτέλεσαν τον Μπελογιάννη καθότι προδότης σύμφωνα με τον νόμο! Ταυτόχρονα, η Όλγα Κεφαλογιάννη, η «οξυδερκής» Βουλευτίνα της ΝΔ, φωνάζει ότι η αριστερά «δεν έχει ποτέ απολογηθεί για τα μεγάλα εγκλήματα που έχει κάνει και έχει οδηγήσει την ελληνική οικονομία εδώ που την έχει οδηγήσει» ενώ ένας δημοσιογράφος της «Καθημερινής» τη συμπληρώνει λέγοντας ότι τελευταία «το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι η αριστερή ιδεολογία μπόλιασε τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα».
Τι να πιστέψεις τώρα από αυτά; Μα πώς τα κατάφερε η αριστερά να μπολιάσει την πολιτική μας ζωή ενώ απλούστατα τους πραγματικούς αριστερούς είτε τους αφήσανε παράλυτους από το ξύλο, είτε τους ξεφτίλισαν, είτε τους ξάπλωσαν στο Γουδί...
Μάλλον απ’ ό,τι φαίνεται κάποιοι αριστεροί ξέφυγαν απ’ τον Παπαδόπουλο το 67 και αφού σπουδάσανε και «ανοίξανε» τα μάτια της κοινωνίας, φτιάξανε κόμματα και χτίσανε και σπίτια με θέα...
protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου