«Σουπιά» ο Αλέξης

ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΜΗ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ Η ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ

«Σέξι Αλέξη και όποιος αντέξει», φωνάζει η Ευρώπη επικεντρώνοντας... στην
πέραση που έχει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον όμως δεν έχουν την ίδια άποψη στις Βρυξέλλες, όπου όλοι παρακολουθούν τα καπρίτσια του νεαρού πολιτικού που απειλεί να χρεοκοπήσει την Ελλάδα και να τινάξει στον αέρα την Ευρωπαϊκή Ένωση τουλάχιστον όπως την ξέρουμε μέχρι σήμερα. 

Το επιχείρημα Τσίπρα ότι η χώρα επιλέγει Ευρωπαϊκή Ένωση και ευρώ, μάλλον δεν πείθει πλέον, καθώς οι πράξεις του και τα αμφισβητούμενα και συχνά διαφοροποιούμενα λεγόμενά του προκαλούν καθημερινές ταραχές. 

Πολλά έχουν ακουστεί για το πώς ο νεαρός Αλέξης ανέλαβε τα ηνία του ΣΥΝ και κατ’ επέκταση του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλά λέγονται και για τον άνθρωπο που τον ανακάλυψε και σχεδόν τον επέβαλε στον τότε προβληματισμένοΑλέκο Αλαβάνο. Αυτός ο άνθρωπος ουδεμία σχέση είχε με τον ΣΥΝ, αλλά είναι από τους βασικούς που προώθησαν την ιδέα της ενιαίας Αριστεράς! 

Σαφέστατα και αυτός ο άνθρωπος δεν είχε φανταστεί ποτέ πως ο Αλέξης θα ανέβαινε με τέτοια ταχύτητα τα σκαλιά και θα έφτανε εδώ που είναι σήμερα. Και πολύ περισσότερο ότι θα το έκανε με αυτή τη στάση. Η επιλογή τότε ήταν απλή: το φρέσκο πρόσωπο που είχε πέραση στους νέους και κυρίως στις γυναίκες και θα δημιουργούσε την τάση εκείνη που θα βοηθούσε το κόμμα στις επόμενες εκλογές. 

Ο στόχος επετεύχθη και όλα πήγαιναν πολύ καλά, μέχρι τη στιγμή που ο Αλέκος Αλαβάνος για προσωπικούς λόγους επέλεξε να αποσυρθεί από την προεδρία του ΣΥΝ. 

Αυτή τη μεγάλη ευκαιρία την εκμεταλλεύτηκε ο μικρός Αλέξης, έκανε το μεγάλο βήμα και κατέλαβε το κόμμα προς έκπληξη όλων. Εξαιρετικός δημαγωγός, με αριστερό προφίλ και παρελθόν «αγωνιστικό», πλησίασε τους νέους, τα βρήκε με τους περισσότερους των συνεργαζόμενων και ανέλαβε να προχωρήσει το κόμμα παραπέρα. 

Ένα κόμμα που παρά τα όσα κάποιοι υποστηρίζουν δεν κληρονόμησε από τον μέντορά του, όπως τον αποκάλεσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, Αλέκο Αλαβάνο. Ίσως γι’ αυτό και παρεξηγήθηκε τόσο ο Αλέξηςκαι του ζήτησε να ανακαλέσει. 
Η αλήθεια είναι πως αν ο Αλ. Αλαβάνος είχε δυνατότητα επιλογής, μάλλον άλλον θα επέλεγε για διάδοχό του. Και σίγουρα κάποιον με έντονο πολιτικό παρελθόν και υπόβαθρο. Κάτι που προφανώς δεν διαθέτει οΑλέξης Τσίπρας. 

Τα παιχνίδια

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες απέδειξε τι διαθέτει εν τέλει. Σίγουρα θράσος. Και πολιτικές βλέψεις. Και μικροκομματικά συμφέροντα. Και τη δυνατότητα να λέει άλλα τη μία και άλλα την άλλη. Σίγουρα δεν διαθέτει πατριωτισμό. 

Θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κάποιος ακόμα και πολιτικό τυχοδιώκτη. Όχι άδικα! Είδε τη μεγάλη ευκαιρία και αποφάσισε να την αρπάξει από τα μαλλιά χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Το κόστος δεν το υπολογίζει, προφανώς δεν τον αφορά. Έπαιξε και παίζει με τη χώρα, ζήτησε δήλωση μετανοίας από τουςΣαμαρά και Βενιζέλο, άδειασε τον Φώτη Κουβέλη και έκανε εκείνο που καταδίκαζε στο παρελθόν: εκλογές και πάλι με μόνο στόχο τη δική του προβολή και μια πιθανή αύξηση της δυναμικής του. 

Είναι υπεύθυνη πολιτική στάση αυτή; Προφανώς όχι. Ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να δικαιολογηθεί ότι δεν είχε τη δύναμη εκείνη που να του επιτρέπει την ελευθερία κινήσεων. Μα αν αναλάμβανε, προχώραγε και πετύχαινε την πρώτη επιτυχία σύμφωνη με το πρόγραμμά του, ποιος άραγε θα τολμούσε να του προβάλει αντίσταση; Δεν θα ήταν αυτόματα ήρωας; Και αν τότε γίνονταν εκλογές δεν θα εξασφάλιζε εύκολα την αυτοδυναμία; Γιατί έπρεπε να βάλει τώρα τη χώρα σε περιπέτειες και την Ε.Ε. στον πάγο; 

Μήπως πολύ απλά επειδή ξέρει ότι τα όσα υπόσχεται, δεν του βγαίνουν; Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Και ο ίδιος τι κάνει; Φροντίζει να τους δίνει τροφή με τις αντιφατικές δηλώσεις του ίδιου και κυρίως των συνεργατών του και μεγαλοστελεχών του κόμματος. 

Όπως ο Δημήτρης Στρατούλης. Προσπερνώντας παλαιότερες δηλώσεις του, ας σταθούμε σε μια πιο πρόσφατη. Τι μας είπε λοιπόν: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αξιώνει την αλλαγή του Μνημονίου, αλλά όλης της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε.»! Πώς μπορεί κανείς να σχολιάσει (όχι να χαρακτηρίσει) μια τέτοια θέση; Η αμετροέπεια εν τέλει είναι υπαρκτή και εκ των δηλώσεων προκύπτει. Εκτός κι αν στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει την επιθυμία του να κυβερνήσει την Ευρώπη… 

Για εκείνους που παρακολουθούν από κοντά τα δρώμενα της πλατείας Κουμουνδούρου, μόνο έκπληξη δεν προκαλεί αυτή η στάση. Αντίθετα, ορισμένοι θυμίζουν πως ο Αλέξης Τσίπρας απείλησε στο πρόσφατο παρελθόν να τινάξει στον αέρα αυτό που με τόσο κόπο και σχεδόν αυταπάρνηση έχτισε ο Αλέκος Αλαβάνος: τον ΣΥΡΙΖΑ. 
Ήταν τότε που θεώρησε πως ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα και το αυτό και εκείνος στα όρια του αλάθητου θεού αυτοκράτορα. Μέχρι που οι συνεργαζόμενοι του τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια, είδε την πραγματικότητα του περίπου 2% του αυτόνομου Συνασπισμού –«ούτε με το κιάλι δεν έβλεπε τη Βουλή», έλεγε τότε γνωστό στέλεχος της ευρύτερης Αριστεράς– και αποφάσισε να μαζευτεί. Μέχρι που είδε τα ποσοστά στις τελευταίες εκλογές. Και η έπαρση έγινε μέρος της καθημερινότητάς του! Γεγονός που μπορεί να χαρακτηριστεί φυσιολογικό για έναν νέο άνθρωπο που έχει πολιτικές βλέψεις. Αλλά και πάλι ως σοβαρός πολιτικός δεν θα έπρεπε να δείξει αυτοσυγκράτηση; 

Ο Αλέξης Τσίπρας όλο αυτό το διάστημα δεν κατάφερε να αναπτύξει τις θέσεις του και την πολιτική του. Ή πιθανόν να μην ήθελε. Για παράδειγμα επιμένει στην καταγγελία του Μνημονίου, αλλά δεν μας λέει πώς. Λέει πως ο δρόμος που θα ακολουθήσει δεν θα είναι ούτε αναίμακτος, ούτε χωρίς θυσίες. Αλλά δεν μας λέει ούτε πόσο αίμα θα χρειαστεί, ούτε τι ακριβώς είναι αυτές οι θυσίες! Αν για παράδειγμα οι θυσίες σημαίνουν μισθούς 200 ευρώ και ζωή διαφορετική από τα όσα μέχρι σήμερα γνωρίζουμε. 

Αλήθειες και ψέματα

Μερικές αλήθειες του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ ειπώθηκαν από μία από τις σοβαρές φωνές του κόμματος. Τον Γιάννη Μηλιό. Είναι ο υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής του. 
Τι μας είπε αυτός ότι προτίθεται να κάνει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: 
- Θα επιβάλει φόρο 1% σε όλες τις μικρές, μικρομεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, είτε έχουν ζημίες είτε κέρδη. «Επιδιώκουμε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, που θα ελαφρύνει την επιβάρυνση των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων και θα μεταφέρει τα βάρη στους έχοντες και κατέχοντες. Το 2011 οι φόροι που μάζεψε το κράτος ήταν 48 δισ. ευρώ και από αυτά 3,7 δισ. ευρώ προσέφεραν τα νομικά πρόσωπα, όλες οι επιχειρήσεις», σημείωσε. Υποστήριξε δε ότι «οι 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις έχουν τζίρο όσο το μισό ΑΕΠ».
- Αν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι ζημιογόνες επιχειρήσεις αποκρύπτουν κέρδη μέσω off shore εταιρειών, τότε θα έρχονται σε διάλογο με τους επιχειρηματίες προκειμένου να πληρώσουν φόρους!
Ιδιαίτερα για τις offshore και απαντώντας στο ερώτημα «πώς θα φορολογήσετε επιχειρήσεις που έχουν πρόβλημα και είναι έτοιμες να κλείσουν;», ο κ. Μηλιός δήλωσε: «Βάσει των ενδείξεων που θα έχουμε από τις offshore εταιρείες που διαθέτουν». Και στο ερώτημα «θα βρείτε δηλαδή τις offshore;» η απάντησή του ήταν «όχι, πού να τις βρω; Θα φορολογήσω κατ’ εκτίμηση», ενώ λίγο νωρίτερα είχε σημειώσει: «Θα φορολογήσω τον μεγαλοεπιχειρηματία που ενώ παρουσιάζει μηδενικά κέρδη, διαθέτει offshore».
- Θα φορολογηθούν και οι εφοπλιστές.
Οι προτάσεις αυτές του ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν μερικές ημέρες μετά τις τοποθετήσεις στελεχών του κόμματος για χρησιμοποίηση των καταθέσεων των Ελλήνων για ανάπτυξη (οι οποίες βεβαίως υφίστανται μόνο λογιστικά) και της τοποθέτησης του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς και βουλευτή Επικρατείας του ΣυνασπισμούΜ. Γλέζου ότι δεν μας ενδιαφέρει εάν θα μείνουμε στο ευρώ ή θα γυρίσουμε στη δραχμή. Και αν ο κ.Γλέζος λέει αυτά, πώς ο Αλέξης Τσίπρας διαρρηγνύει τα ιμάτιά του λέγοντας πως από το ευρώ δεν φεύγουμε; 

Δεν λέει τι θα κάνει εάν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτο κόμμα

Όσο καλοπροαίρετος και αν είναι κάποιος, δεν μπορεί να μη σκοντάψει στις αντιφάσεις. Γνώρισμα της ακολουθούμενης πολιτικής του ΣΥΝ. Όπως τότε που ο Αλ. Τσίπρας για λόγους συμβολισμού έφτασε στο Προεδρικό Μέγαρο συνοδευόμενος από νεαρά κυρία μαύρου χρώματος. Τότε ο ΣΥΝ μαχόμενος για τους μετανάστες τη χαρακτήριζε Ελληνίδα. Ήταν όμως; Όπως η ίδια ομολόγησε σε συνέντευξή της, όχι. Δεν είχε γεννηθεί στη χώρα όπως υποστήριζαν, αλλά είχε έρθει σχεδόν έφηβη, όπως η ίδια ομολόγησε. Και αν ο συμβολισμός τότε πέρασε, η αλήθεια εξέθεσε τους εγκέφαλους αυτής της κίνησης. 

Φυσικά, πολιτική δεν θα ασκήσει ούτε με εντυπωσιασμούς ούτε συνοδευόμενος από την εντυπωσιακήΠεριστερά του. Μπορεί αυτά να περνούν στο τηλεοπτικό γυαλί, αλλά στη σκληρή πολιτική πραγματικότητα άλλα είναι τα προαπαιτούμενα. 
Ακόμα χειρότερα, και σήμερα ακόμη ο Αλέξης Τσίπρας δεν μας λέει τι προτίθεται να κάνει αν διατηρήσει τη δυναμική του και έρθει πρώτο κόμμα. Δεν μας λέει για παράδειγμα τι θα κάνει αν δεν έχει αυτοδυναμία. Η εμμονή για συνεργασία με τα κόμματα της Αριστεράς δεν δείχνει τίποτε παραπάνω από το γεγονός ότι μάλλον δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν υφίσταται κοινοβουλευτικά, το ΚΚΕ επιμένει στον μοναχικό του δρόμο προς τον γκρεμό, ενώ ακόμα και μια συνεργασία με τον Φ. Κουβέλη δεν φαντάζει εύκολη μετά τα όσα ειπώθηκαν το τελευταίο διάστημα. 
Οπότε, τι θα κάνει όταν έχει απορρίψει συνεργασία με ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.; Θα οδηγήσει τη χώρα σε νέες περιπέτειες; 
Ποιο είναι το plan b, αν εν τέλει η Ευρώπη δεν υποκύψει στον εκβιασμό του και μας πετάξει έξω από την Ε.Ε. εν μία νυκτί; Υπάρχει αλήθεια; Και αν ναι, τι προβλέπει αυτό; Εκτός αν... δεν υπάρχει, και πάμε χωρίς σχέδιο σε μια εθνική αυτοκτονία. 

Ο μέντορας του Αλέξη που ήθελε να γίνει Ανδρέας

Ο Αλέξης Τσίπρας εκτός των άλλων θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του και τα όσα ο για κάποιους μέντοράς του υποστηρίζει. Και ο Αλέκος Αλαβάνος είναι κάθετος στις θέσεις του. Κανείς δεν μπορεί να συμπεράνει ότι ο «πατέρας» Αλέκος θέλει να βλάψει το παιδί του «ΣΥΡΙΖΑ». Μάλλον να το προστατέψει θέλει και να το αποτρέψει από το να εκτίθεται καθημερινά. 

Ο Αλέκος Αλαβάνος λοιπόν σε συνέντευξή του εξέφρασε τη διαφωνία του με την τακτική που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. «Ή μένουμε στο ευρώ και στο μνημόνιο ή ακυρώνουμε το μνημόνιο –χωρίς να βάλουμε σε αμφισβήτηση το ευρώ– και αν μας απειλήσουν ότι θα φύγετε απ’ το ευρώ, για χάρη της αξιοπρέπειας και της επιβίωσής μας να φύγουμε απ’ το ευρώ», είναι το πραγματικό δίλημμα στο οποίο πρέπει να απαντήσουν οι πολίτες σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο του Συνασπισμού.
Διαφωνώντας με την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ περί ακύρωσης ή ανατροπής του μνημονίου, ο κ. Αλαβάνοςεπιχειρηματολόγησε ότι «στην ανάγκη να ’χουμε και το μνημόνιο γιατί το ευρώ είναι πιο σημαντικό», και προειδοποίησε ότι μια απροετοίμαστη έξοδος από το κοινό νόμισμα «θα μας γονατίσει». 
«Είναι ντροπή η Ελλάδα να μην έχει ένα σχέδιο σε περίπτωση που μας πετάξουν απ’ την ευρωζώνη», υποστήριξε ο κ. Αλαβάνος, επιρρίπτοντας ευθύνες στα κόμματα της Αριστεράς που δεν κάνουν κριτική για το γεγονός ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις μάς άφησαν χωρίς εναλλακτικό σχέδιο. 
«Είναι ο Αλέξης Τσίπρας ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου;» ήταν το ερώτημα που δέχθηκε ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. «Δεν πιστεύω ότι η Αριστερά παράγει τέτοια προϊόντα», απάντησε ο κ. Αλαβάνος. Και αυτό ήταν σαφέστατο μήνυμα στον Αλέξη Τσίπρα.    
Στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφέστατα βήματα να ακολουθήσει για να αποδείξει ότι δεν είναι αυτός που… φαίνεται. 
Διαφορετικά, θα έχει κάθε δικαίωμα ακόμα και ο πληθωρικός Θόδωρος Πάγκαλος να τον κατηγορεί για συνειδητά ψέματα και ότι «βιάζεται για τις εκλογές, γιατί φοβάται μην αλλάξει το ρεύμα, μην αποκαλυφθεί». 
«Αν εφαρμοστούν αυτά που λέει ο κ. Τσίπρας –τα ασυνάρτητα και αυθαίρετα– πάμε σε οικονομική καταστροφή που θα μας πάει 30-40 χρόνια πίσω», είπε ο Θ. Πάγκαλος. Μόνο που το πρόβλημα είναι ακριβώς εκεί. Ότι δεν μας λέει καθαρά τι θα εφαρμοστεί...