ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 19 ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΤΕΙΕΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΚΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ...
Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο από την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, όμως έστω και σε αυτό το περιβάλλον οι ευρωπαϊκές επιτυχίες το κάνουν να γίνεται σημείο θετικής αναφοράς.
Η εντυπωσιακή πορεία του ΠΑΟΚ μπορεί να ολοκληρώθηκε την περασμένη Πέμπτη στο γήπεδο της Τούμπας, αλλά ο Ολυμπιακός και η εθνική ομάδα συνεχίζουν να διαβαίνουν έναν λαμπρό δρόμο, ο μεν πρώτος στο Europa League η δε δεύτερη στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Η πορεία θα μπορούσε να αμφισβητηθεί, καθώς κάθε ενδεχόμενη παραβίαση στο αυτοδιοίκητο της Ομοσπονδίας μπορεί να οδηγήσει σε περιπέτειες, όσο και αν το σενάριο αυτό φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να υλοποιηθεί.
Και αυτό όχι γιατί δεν επιχειρείται απ’ την Πολιτεία με το άρθρο 19 του νέου νόμου η παρέμβαση στο ποδόσφαιρο από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, αλλά γιατί ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος δεν κατήργησε τον νόμο Ορφανού. Ο νόμος αυτός και μόνο αυτός δείχνει ικανός να σώσει το διεθνές κύρος της Ελλάδας και τη διατήρηση του ελληνικού ποδοσφαίρου στους κόλπους της FIFA και της UEFA.
Ο νόμος Ορφανού που παραμένει σε ισχύ, προβλέπει χαρακτηριστικά στο άρθρο 29 παράγραφος 12 του ν. 3479/2006 ότι:
«Ειδικά για το άθλημα του ποδοσφαίρου όλα τα θέματα λειτουργίας και οργάνωσης του αθλήματος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και των μελών της ρυθμίζονται αυτόνομα από την Ε.Π.Ο. και τα όργανά της σύμφωνα με το καταστατικό και τους κανονισμούς της, καθώς και αυτούς που καθορίζονται από την Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ακόμη και αν προβλέπονται διαφορετικές ρυθμίσεις στο ν. 2725/1999, όπως ισχύει, και στην εν γένει αθλητική νομοθεσία. Θέματα οικονομικού ελέγχου για τις επιχορηγήσεις που λαμβάνει η Ε.Π.Ο. από το κράτος, ελέγχου νομιμότητας, δημόσιας τάξης και ασφάλειας υπόκεινται στην αποκλειστική ρυθμιστική αρμοδιότητα του κράτους». Συνεπώς, η όποια διάταξη νόμου δεν υπάγεται στον έλεγχο νομιμότητας, τον οικονομικό έλεγχο και σε θέματα δημόσιας τάξης, δεν δεσμεύει την Ομοσπονδία, καθώς ο νόμος είναι ξεκάθαρος. Κι εφόσον δεν έχει καταργηθεί, η όποια μεταγενέστερη διάταξη που αφορά την οργάνωση και τη λειτουργία ης ΕΠΟ, θα παραμείνει ανενεργή.
Όπως, για παράδειγμα, στον νόμο προβλέπεται ότι τα δικαιοδοτικά όργανα στελεχώνονται αποκλειστικά από τακτικούς δικαστές.
Ουδέποτε τον εφάρμοσε η ΕΠΟ, καθώς, άσχετα από την ουσία του πράγματος, ο τρόπος απονομής δικαιοσύνης και η σύνθεση των δικαιοδοτικών οργάνων εναπόκεινται αποκλειστικά και μόνο στο ποδόσφαιρο και όχι στο κράτος. Με δεδομένο ότι η αθλητική Δικαιοσύνη δεν υπάγεται στις ρητές εξαιρέσεις του νόμου Ορφανού, η ΕΠΟ αγνόησε τη σχετική διάταξη περί τακτικών δικαστών δίχως καμία συνέπεια.
Φωνάζει ενόψει εκλογών ο Γερουλάνος
Την εβδομάδα που πέρασε ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος ανέβασε τους τόνους, προφανώς για επικοινωνιακούς λόγους, καθώς ενόψει και των επικείμενων βουλευτικών εκλογών το εκλογικό σώμα καλό θα είναι να τον θυμάται ως εξυγιαντή του ποδοσφαίρου και όχι ως τον πολιτικό προϊστάμενο την περίοδο που έγιναν οι κλοπές στην Εθνική Πινακοθήκη και το Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας. Ως εκ τούτου, πάλι το… ποδόσφαιρο βγήκε στη σέντρα. Ο Παύλος Γερουλάνος επικοινωνιακά βγήκε και είπε όλα όσα ικανοποιούν κάθε υγιώς σκεπτόμενο φίλαθλο.
Και τι στήριξε με πάθος ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού;
«Εάν κάποιος είναι φοροφυγάς εμείς δεν θέλουμε να του ανήκει μία ομάδα, αν κάποιος κλέβει τις εισφορές των εργαζομένων του εμείς δεν θέλουμε να του ανήκει μία ομάδα, αν κάποιος καταστρατηγεί τα εργασιακά μία ομάδας εμείς δεν θέλουμε να του ανήκει μία ομάδα, εάν κάποιος δεν έχει λευκό ποινικό μητρώο εμείς δεν θέλουμε να του ανήκει μία ομάδα. Αυτό είναι απόλυτη στάση της Πολιτείας και αυτό κάνει καλό στο ποδόσφαιρο».
Υπάρχει κανείς που μπορεί να διαφωνήσει σε αυτό; Ή μήπως η ΕΠΟ και η Super League θέλουν στις τάξεις του ποδοσφαίρου φοροφυγάδες, κλέφτες και απατεώνες; Αυτό που όμως ισχύει για τις Ανώνυμες Εταιρείες στο ποδόσφαιρο, ισχύει για κάθε Ανώνυμη Εταιρεία που υπάγεται στο υπουργείο Ανάπτυξης.
Υπάρχουν αρμόδιοι φορείς του κράτους να εξετάσουν και να επιβάλουν ποινές που αφορούν τη φοροδιαφυγή, τη μη καταβολή των νόμιμων εισφορών σε ασφαλιστικά ταμεία, ή την προέλευση των χρημάτων με τα οποία αγοράζουν μετοχές οι μέτοχοι των Ανωνύμων Εταιρειών. Το υπουργείο Ανάπτυξης μπορεί ακόμη και ν’ αφαιρέσει την άδεια λειτουργίας από μια Ανώνυμη Εταιρεία, ποδοσφαιρική ή μη, ή να επιβάλει ποινές προστίμου. Στη δικαιοδοσία του είναι να εγκρίνει ή όχι τις όποιες μετοχές, ή να τις καταστήσει ανενεργές.
Η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού μπορεί να κάνει τις διαπιστώσεις για τις περιπτώσεις που σχετίζονται με μια σειρά θεμάτων, κρίνοντας τη νομιμότητα των ενεργειών που αφορούν μια ΠΑΕ, αν οι γενικές συνελεύσεις έγιναν νόμιμα, αν οι μέτοχοι έχουν επαρκή οικονομικά στοιχεία ν’ αποκτήσουν μετοχές, αν το παθητικό υπερβαίνει το ενεργητικό και μια σειρά άλλων ζητημάτων, τα οποία όμως δεν μπορούν ν’ αγγίξουν το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου. Πόσω δε μάλλον δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλλει ποινές και να καθορίζει σε ποια κατηγορία θα παίζει μια ομάδα, προσφέροντας πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα.
Ο Παύλος Γερουλάνος διαπίστωσε… κενό στην επιβολή ποινών απ’ τους φορείς του ποδοσφαίρου και φρόντισε να το καλύψει διατεινόμενος ότι:
«Όσο δεν υπάρχουν αυτές οι ποινές από την ΕΠΟ, θα τις βάλουμε εμείς. Αν υπάρξουν από την ΕΠΟ, θα τις βγάλουμε εμείς. Τόσο απλά. Όσο αυτοί δεν προστατεύουν τον Έλληνα πολίτη και το ελληνικό ποδόσφαιρο από τέτοιου είδους ανθρώπους, θα το κάνουμε εμείς. Αν αποφασίσουν να το κάνουν, τότε δεν έχουμε κανένα πρόβλημα αυτές οι ποινές να μπαίνουν από την ΕΠΟ. Τόσο απλά».
Δεν μας είπε όμως ο υπουργός για τις κυρώσεις που μπορεί να επιβάλλει το υπουργείο Ανάπτυξης και οι λοιποί φορείς του κράτους, αν διαπιστωθούν παραβάσεις από τις Ανώνυμες Εταιρείες.
Και εξηγούμεθα:
Αν κάποιοι μέτοχοι δεν δικαιολογούν την προέλευση των χρημάτων που αγοράζουν τις μετοχές, υπάρχουν το ΣΔΟΕ και επιτροπές για το ξέπλυμα χρήματος; Αν δεν πληρώνουν κάποιοι παράγοντες ασφαλιστικές εισφορές, υπάρχουν φορεί (ΙΚΑ - Επιθεώρηση εργασίας - ΟΑΕΔ - εισαγγελείς) και σχετική νομοθεσία για την τιμωρία τους;
Αν δεν έχουν νόμιμη διοίκηση, υπάρχει η νομαρχία για την ακύρωση κάθε πράξης διοίκησης;
Τόσο απλά, κ. Υπουργέ.
Τα κατά τον Γερουλάνο όρια του αυτοδιοίκητου
Ο υπουργός Πολιτισμού έθεσε όρια στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου με τα δικά του κριτήρια: «Τα όριά του είναι το καλό του Έλληνα πολίτη. Όταν αυτό παραβιάζεται, δεν υπάρχει κανένα αυτοδιοίκητο. Και αυτό είναι κάτι το οποίο είναι ξεκάθαρο, και στη FIFA και στην ΕΠΟ. Δεν είναι κάτι που το λέμε εμείς, το λένε οι ίδιοι στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν. Και μην ξεχνάτε ότι η Πολιτεία έχει εργαλεία στα χέρια της με τα οποία μπορεί να βοηθήσει και τη FIFA και την ΕΠΟ, να διασφαλίσουν ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο θα είναι υψηλής ποιότητας. Και αυτό δεν έχει κανένα λόγο ούτε η FIFA ούτε η ΕΠΟ να το απεμπολήσει. Αντίθετα, θέλουν κάποιες από αυτές τις δουλειές να τις κάνουμε εμείς, διότι δεν μπορούν να τις κάνουν εκείνοι. Άρα…»
Προφανώς και τα όρια του ποδοσφαιρικού αυτοδιοίκητου δεν σχετίζονται με μια γενική τοποθέτηση για το ποιο είναι το καλό και το κακό του Έλληνα πολίτη. Ακόμη όμως και σε αυτό το κομμάτι να υπάρχουν γενικές παραδοχές, το ποιος θα επιβάλλει ποινές και θα κανονίζει την κατηγορία που θα παίζει μια ομάδα εξαρτάται από τους φορείς του ποδοσφαίρου.
Ειδικά για το πιστοποιητικό συμμετοχής υπάρχει ρητή πρόβλεψη στο καταστατικό της ΕΠΟ (άρθρο 41):
«Στην Ε.Π.Ο. λειτουργεί τριµελές πρωτοβάθµιο óργανο αρµóδιο να αποφασίζει για την αδειοδóτηση των ΠΑΕ για τα διεξαγóµενα Επαγγελµατικά Πρωταθλήµατα και τις διοργανώσεις της UEFA, σύμφωνα με τον εγκριθέντα από την UEFA κανονισμό αδειοδότησης ομάδων.
Στην ΕΠΟ λειτουργεί τριμελής επιτροπή εφέσεων αδειοδότησης αρμόδια για την εκδίκαση των προσβαλλόμενων αποφάσεων του πρωτοβάθμιου οργάνου αδειοδότησης σύμφωνα με τα οριζόμενα στον σχετικό κανονισμό».
Οι ευθύνες της ΕΠΟ
Η ευθύνη της ΕΠΟ βέβαια είναι μεγάλη για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, καθώς όταν η ΕΕΑ διέλυε ουσιαστικά δύο ομάδες, τον Ολυμπιακό Βόλου και την Καβάλα, που είχαν τιμωρηθεί σε αθλητικό επίπεδο απ’ τα δικαιοδοτικά όργανα του ποδοσφαίρου σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, δεν εφάρμοσε τις «δικές» της ποινές, αλλά υπάκουσε στις βουλές της Πολιτείας. Ήταν η εποχή που ο Σοφοκλής Πιλάβιος εμφανιζόταν ως πρωταγωνιστής στις κασέτες, οι οποίες έβγαιναν για την υπόθεση των στημένων αγώνων, και συνομιλούσε με παράγοντες ομάδων για θέματα διαιτησίας και όχι μόνο.
Η ΕΠΟ κατόπιν εορτής επέβαλε στη Super League να τροποποιήσει το άρθρο 5 του καταστατικού της, που είχε ως υποχρεωτική τη χορήγηση για συμμετοχή στο πρωτάθλημα του πιστοποιητικού που δίνει η ΕΕΑ.
Η διοργανώτρια του πρωταθλήματος αντικατέστησε το άρθρο 5, αλλά ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού, Πάνος Μπιτσαξής, συνέχισε τον… χαβά του, στο ίδιο μήκος κύματος με τον Παύλο Γερουλάνο:
«Οι νόμοι του ελληνικού κράτους ισχύουν, αδιακρίτως, για όλους, όσοι βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια. H ισχύς των νόμων δεν εξαρτάται από καταστατικά σωματείων και συνεταιρισμών. Η συμμόρφωση προς τους νόμους αποτελεί υποχρέωση κάθε πολίτη».
Τι θέλει, δηλαδή, ο Πάνος Μπιτσαξής; Να δίνει πιστοποιητικό η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, προκειμένου μια ομάδα να έχει το δικαίωμα να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα, καθώς χωρίς αυτό δεν θα έχει τη δυνατότητα.
Η ουσία
Η όποια Επιτροπή της Πολιτείας δεν είναι δυνατό να εξαφανίζει ομάδες από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο για τις ενδεχόμενες παραβατικές συμπεριφορές του κάθε Μπέου και του κάθε Ψωμιάδη.
Αυτό θα πρέπει η ΕΠΟ να το δώσει καλά στην Πολιτεία να το καταλάβει. Και γι’ αυτό έρχονται οι αξιωματούχοι της FIFA. Γιατί αύριο μπορεί ο εκάστοτε υπουργός Πολιτισμού να ζητήσει την κατάργηση του νόμου Ορφανού, οπότε θ’ αρχίσουν για τα καλά τα όργανα, και τότε ο κίνδυνος δεν θα είναι απλά μεγάλος, αλλά το ελληνικό ποδόσφαιρο θ’ απομονωθεί.
Κάποιος θα πρέπει να δώσει στους πολιτικούς να καταλάβουν ποιο είναι το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου και γιατί υπάρχει, καθώς φαίνεται ότι για πολλούς τα όρια είναι δυσδιάκριτα, δεν έχουν κατανοήσει το θέμα και μπροστά στον στόχο (να καθαρίσουν κάποιους παράγοντες από τον χάρτη γιατί έχουν υποπέσει σε σειρά αδικημάτων) εγκληματούν σε βάρος συλλόγων.
Ο Παύλος Γερουλάνος δεν βρήκε μπάλα να παίξει, αλλά δυστυχώς του την έδωσε ο Σοφοκλής Πιλάβιος. Μόνο που έφθασε η ώρα να σταματήσουν τις πάσες μεταξύ τους.
Περί του περίφημου άρθρου 19
Τι προστέθηκε στο περίφημο άρθρο 19 του νέου αθλητικού νόμου, το οποίο ξαφνικά «ξύπνησε» την Ομοσπονδία;
«Κωλύματα εγγραφής - Περιορισμοί - Τροποποίηση άρθρου 3 ν. 2725/1999
2. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του ν. 2725/1999, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 ν. 2858/2000 (Α΄ 247) προστίθενται:
«Τα κωλύματα της περίπτωσης β’ ισχύουν και για τους μετόχους των αθλητικών ανωνύμων εταιρειών (Α.Α.Ε.). Αν διαπιστωθεί ότι συντρέχει οποιοδήποτε από τα παραπάνω κωλύματα σε οποιονδήποτε από τους μετόχους των αθλητικών ανωνύμων εταιρειών, δεν επιτρέπεται να χορηγηθεί από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού το πιστοποιητικό συμμετοχής της παραγράφου 3 του άρθρου 77Α».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου